Warp breien stof is een uiterst flexibel en duurzaam textielmateriaal dat voor de meest uiteenlopende doeleinden wordt gebruikt. Het is verkrijgbaar in verschillende ontwerpen en texturen en wordt vaak gebruikt voor sportkleding, vrijetijdskleding en andere kledingstukken.
In tegenstelling tot inslagbreien is kettingbreien een geautomatiseerd proces waarbij een machine wordt gebruikt om lussen en geweven stofstructuren te maken. Het kan worden geproduceerd in een breed scala aan materialen, waaronder katoen, wol, nylon en polyester.
Het basispatroon van kettingbreien is een lusvormingsproces waarbij parallelle garens in de lengterichting langs de stof zigzaggen. Elke lus is vastgemaakt aan een lus van een aangrenzende streng uit de vorige rij, en dit in elkaar grijpende patroon staat bekend als een ribbel.
Elke ribbel komt overeen met de richting van de schering in geweven stoffen en het aantal ribbels is belangrijk voor de stijfheid en stabiliteit van een gebreide stof. Hoe meer ribbels een kettinggebreide stof heeft, hoe sterker het eindproduct zal zijn.
Een van de meest voorkomende patronen voor kettinggebreide stoffen is de tricot lap. In dit patroon werkt de eerste geleidestang in een richting die verticale lussen creëert; de tweede balk werkt in de tegenovergestelde richting en trekt de lussen volledig in. Het resultaat is een stof met een glad oppervlak, weinig of geen verticale rek en veel dwarse rek.
Bovendien is de gebreide structuur maatvast in alle richtingen. Dit maakt een verscheidenheid aan toepassingen mogelijk, zoals een hartondersteuningsapparaat.
De stof is ook erg zacht en voelt comfortabel aan, waardoor het populair is voor gebruik in kleding en sportkleding. Enkele van de meest voorkomende kettinggebreide stoffen zijn denim, flanel en chiffon.
Deze stoffen kunnen in verschillende kleuren en ontwerpen worden gemaakt, waaronder strepen, effen stoffen, ruiten, patronen en andere geometrische vormen. Ze zijn vaak aan beide kanten geborsteld om zachtheid toe te voegen en ze een comfortabeler gevoel te geven.
Sommige van deze patronen kunnen worden aangepast om speciale eigenschappen te produceren, zoals elasticiteit of vochtafvoer. Voorbeelden hiervan zijn de satijnen lap (gebruikt om een velours te maken) en de tricot lap, die kan worden gebruikt voor een duurzamere stof.
Zo wordt de tricotlap soms gecombineerd met het raschelpatroon om een structuurstof te creëren. Het raschelpatroon kan worden gebruikt om een badstof te maken door poolgaren door een rugstof te naaien.
Dit type stof is erg handig voor handdoeken en vloerbedekkingen, omdat het snel droogt en zacht aanvoelt. Het is ook een uitstekende keuze voor kinderkleding, omdat het zeer ademend en wasbaar is.
Naast deze traditionele stoffen zijn er ook andere stofsoorten ontwikkeld met deze techniek. Zo werd op een haakmachine een weefsel vervaardigd dat is samengesteld uit metaalcomposietgaren/viscosegaren en bamboepolyester/polyester gemengd garen om een dubbellaagse structuur te verkrijgen.
Deze structuur verbeterde de vochthuishouding en luchtdoorlatendheid door een lange drijver aan de achterzijde te combineren met de miss-lapping structuur. Het verminderde de waterdampdoorlaatbaarheid echter enigszins.
